تاج محل مقبره شاه گورکانی شاه جهان و همسرش ارجمند بانو بیگم ملقب به ممتاز محل است. این بنا در سال ۱۰۲۵ هجری خورشیدی در شهر آگره هند ساخته شده است. این بنا یکی از عجایب هفت گانه جدید و مایه مباهات ایرانیان است.

ساخت این بنا به عهد گورکانیان (تیموریان) هند باز می‌گردد. در زمان فرمانروایی گورکانیان در هند، گورکانیان ایران از بین رفته بود و خاندان صفوی به روی کار آمده بودند. اگرچه گورکانیان از نوادگان چنگیزخان مغول بودند اما در دربار گورکانیان هند، فارسی زبان رسمی بود و فرهنگ ایرانی نفوذ قابل توجهی در این دربار داشت. به همین دلیل معماری تاج محل کاملا ایرانی است.

شاه جهان پس از مرگ همسرش این بنا را بنا بر وصیت او ساخت تا در آن آرام بگیرد. خود شاه جهان نیز پس از مرگ در همین بنا آرام گرفت. این بنا در شهر آگرا (پایتخت هند در آن زمان) ساخته شد. احمد لاهوری و برادرش استاد حمید لاهوری سرمعماران ایرانی سازنده تاج محل بودند. این بنای بزرگ، در یک باغ پهناور ۱۸ هکتاری قرار دارد، که در مرکز این باغ یک نهر آب طولانی وجود دارد که به شیوه باغ‌های ایرانی ساخته شده‌است.

در داخل آرامگاه یا درگاه تاج محل (از عجایب هفتگانه جدید جهان در یونسکو) قبر شاه جهان و ارجمندبانو وجود دارد که با سنگ مرمر یکپارچه تزئین شده‌است و کنار سنگ مرمر قبر سمت راست به خط نسخ فارسی رایج دوره صفویه نوشته‌ای حک شده است.